koji je otkrio magnetni sjever

Koncept magnetskog severa potiče od Kineza u 4. veku pre nove ere, koji su otkrili da će se magnetna igla uskladiti sa magnetnim poljem Zemlje kada joj se dozvoli da se slobodno okreće. Međutim, tek krajem 16. i početkom 17. stoljeća zapadni istraživači i naučnici počeli su aktivno proučavati i crtati Zemljino magnetsko polje.

Jedna od najznačajnijih ličnosti u istoriji magnetnog severa je engleski fizičar i matematičar William Gilbert. Godine 1600. objavio je knjigu pod naslovom De Magnete, koja je predložila teoriju da je sama Zemlja magnetizirana i da njeni magnetni sjeverni i južni pol nisu locirani na geografskom sjevernom i južnom polu, već su malo pomaknuti. Ova teorija dovela je do daljnjih eksperimenata i otkrića, uključujući i činjenicu da Zemljino magnetsko polje nije bilo konstantno tokom vremena, već je variralo u intenzitetu i smjeru.

Tokom vekova od Gilbertovog rada, naučnici i istraživači su nastavili da proučavaju i mapiraju Zemljino magnetno polje, uključujući otkriće fenomena poznatog kao magnetna deklinacija, koja se odnosi na razliku između magnetnog severa i pravog severa kako pokazuje kompas. Danas imamo sofisticirane instrumente i tehnologije koje nam omogućavaju da proučavamo i mjerimo Zemljino magnetsko polje s nevjerovatnom preciznošću, pomažući nam da bolje razumijemo našu planetu i njene složene procese.